Britaniyaning Sasseks va Kanadaning Rayerson universitetlari olimlari kishilar “Tosh, qaychi, qog‘oz” o‘yinida (O‘zbekistonning turli hududlarida “Aymanjus”, “Don-don-ziki” deb nomlandi) yutqazishi sabablarini aniqladi, deb yozadi TJournal.
Agar o‘yin adolatli tarzda o‘tkazilayotgan bo‘lsa, u holda “Tosh, qaychi, qog‘oz”dagi g‘alaba tasodifga bog‘liq. Takrorlashlar qancha ko‘p bo‘lsa, yutish ehtimoli ham shuncha yuqori bo‘ladi. Shu tufayli eng oqilona yo‘l uchta variantdan har birini galma-galdan tanlashdan iborat.
Biroq odamlar ushbu qoidaga rioya qilmaydi. Ular odatda eng ko‘p “tosh”dan foydalanadi (u paradoksal tarzda ishonchliroq bo‘lib ko‘rinadi) hamda hozirgina yutqazgan “buyum”dan voz kechadi va, aksincha, yutgan yoki durangga o‘ynagan “buyum”dan yana takror foydalanadi.
Agar raqib yutsa, uning “buyum”idan bir pog‘ona yuqorilash kerak (agar u qaychini ishlatgan bo‘lsa, unda toshni oling), agar raqib yutqazsa, keyingi raund uchun uning “buyum”ini, durang holatida esa — raqib “buyum”idan bir pog‘ona pastdagi “buyum”ni qo‘llash kerak (masalan, u qaychini ishlagan bo‘lsa, qog‘ozni oling) — mana shu taktikani qo‘llasangiz, olimlar fikricha, yutishni boshlaysiz.
Manba
